ΧΡΟΝΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ!
ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣΚΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ!
- 1904 8 Απριλίου - Η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ρωσία υπογράφουν τη συνθήκη της Αντάντ ( δηλαδή συμφωνία, συνεννόηση υπήρξε διπλωματικός όρος κατά τον 19ο αιώνα με τον οποίο δηλώνονταν διάφορες διπλωματικές συμφωνίες και συμμαχίες) με κύριο σκοπό την έξοδο της Γαλλίας από την πολιτική της απομόνωσης και το οποίο στηρίζονταν σε διμερείς συμφωνίες μεταξύ Γαλλίας-Αγγλίας, Αγγλίας-Ρωσίας, Ρωσίας-Γαλλίας.
Η Τριπλή Συνεννόηση ήταν η αντίπαλη παράταξη στην Τριπλή Συμμαχία. η οποία έθεσε τέλος σε 8 αιώνες αγγλογαλλικού ανταγωνισμού και έθεσε τις βάσεις για την αγγλογαλλική συνεργασία κατά τον 20ό αιώνα. Ταυτόχρονα σήμανε και το τέλος της αγγλικής πολιτικής της "Λαμπρής Απομονώσεως" και την απευθείας ανάμιξή της στα ευρωπαϊκά θέματα. Ήταν η συμφωνία μεταξύ των δύο εθνών, που αφορούσαν θέματα όπως την παραίτηση της Γαλλίας από προνόμια που είχε με την συνθήκη της Ουτρέχτης και το μοίρασμα αποικιακών εδαφών και σφαιρών επιρροής και την ίδια στιγμή στρεφόταν εναντίον της συμμαχίας των Κεντρικών Δυνάμεων (δηλαδή Γερμανική Αυτοκρατορία, την Αυστροουγγαρία, την Οθωμανική Αυτοκρατορία και την Βουλγαρία) και όπου ηγείτο η Γερμανία.
Τον ίδιο καιρό, στην Ελλάδα
Ιδρύθηκε η Τράπεζα της Ανατολής
Banque D’ Orient, Orientbank
Την ίδια χρονιά, προκήρυξη εκλογών για 64 Βουλευτές (άλλους 10 θα διόριζε ο Πρίγκιπας
Μετόχοι: Εθνική τράπεζα της Ελλάδος & Nationalabank Fur Deutschland
Υποκαταστήματα στην Θεσσαλονίκη, Αλεξάνδρεια και Σμύρνη.
ΦΕΚ ίδρυσης: Αρ. 277/ 7-12-1904
Συμβολαιογράφος: Ηλίας Λυκοφρύδου
Διοικητής Εθνικής Τρ. Ελλάδος : Στέφανος Στρέιτ
Διοικητής Εθνικής Τρ. Γερμανίας : Sigismon Mosevius (ως πληρεξούσιος)
Διάρκεια Εταιρείας ορίστηκε : 50 Έτη εκτός εάν διαλυθεί εκ των προτέρων ή παραταθεί η διάρκεια (Τίτλος 1/ Άρθρο 5)
Κεφάλαιο : 10 εκ Χρυσά Φράγκα
Μετοχές : 20.000
Αξία Μετοχής : 500 Φράγκα Χρυσά
Τίτλοι : Ανώνυμοι
Πηγάζοντα Δικαιώματα & Υποχρεώσεις μετοχής: Ακολουθούν τις μετοχές σε όποια χέρια
- 1905-1911 : Μέτοχος της Τράπεζας της Ανατολής ήταν η Nationalbank für Deutschland zu Berlin στην Γερμανία, η οποία ιδρύθηκε το 1881.
Συμβούλιο:
- 1905- 1906 Ίδρυση της Deutsche Orientbank με μετόχους:
Η τράπεζα ιδρύθηκε με σημαντική συμμετοχή της Dresdner Bank. Η Εθνική Τράπεζα της Γερμανίας Nationalabank Fur Deutschland
(που αργότερα συγχωνεύθηκε με τη Danat Τράπεζα) συμμετείχε και η Schaaffhausen'scher Α. Bank Corporation.
.
- 1922 : Συγχώνευση Darmstädter Bank für Handel und Industrie με Nationalbank für Deutschland : Bank Union Darmstädter-Nationalbank Berlin.
Ο πίνακας δείχνει από πού προς που μετακινηθήκαν και τι χρηματοδότησαν τα κεφάλαια |
- 1932/ 1936 Διάλυση της Τράπεζας της Ανατολής συγχώνευση με την Εθνική
Ανακοινώνεται με ΦΕΚ τις 31/ 12/ 1932.
O ισολογισμός της εταιρείας προέβλεπε:
α) Κεφάλαιον 35.000.000 χρυσά Φράγκα,
β) Λογαριασμός Εκτιμήσεως Κεφαλαίου εις Φράγκα σταθεροποιημένα 36.298.945,30 χρυσά Φράγκα.
γ) Κεφάλαιον Αποθεματικόν Τακτικόν 4.952.148,60 χρυσά Φράγκα και
δ) Κεφάλαιον Αποθεματικόν Έκτακτον 7.200.000 χρυσά Φράγκα, συνολικά 83.451.093,90 χρυσά Φράγκα έπρεπε να διανεμηθούν ισόποσα στους κατόχους 280.000 μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της Ειδικής Εκκαθάρισης.
- 1932 Απάντηση Εθνικής: Αφού τερματίστηκε και ορίστηκε η Τιμή ρευστοποίησης άπαντος του απομένοντος ενεργητικού της τρ. Της Ανατολής. (23 Δεκμ. 1932)
Ορίστηκαν Ειδικοί Εκκαθαριστές για την πρόταση της δικαίας τιμής αγοράς από την
Εθνική:
Λογαριασμοί ενεργητικού και παθητικού της τρ. Ανατολής, εξαιρούνται της μεταβίβασης το εταιρικό κεφάλαιο που θα τοποθετηθεί σε ειδικό λογαριασμό.
Ψηφίστηκε ειδικός νόμος που παρέχει διευκολύνσεις και φορολογικές απαλλαγές κατά τις συγχωνεύσεις:
Μεταβίβαση μετοχών και υποχρεώσεων προς τρίτους:
Τίμημα αγοράς μετοχών: 250.000 Μετοχές
Μεταβιβάζονται αυτοδικαίως το παθητικό και το ενεργητικό της τρ. Της Ανατολής στην Εθνική αλλά εξαιρούνται της μεταβιβάσεως τα σχετικά των εταιρικών κεφαλαίων, μερίδες του παθητικού κεφαλαίου εις Φράγκα σταθεροποιημένα, διότι δεν αποτελούν υποχρέωση προς τρίτους (βάσει καταστατικού ίδρυσης τρ. Ανατολής, ιδε πιο πάνω) και γι αυτό θα γινόταν η ειδική εκκαθάριση μέχρι το 1934 για να μεταβιβαστούν στους μετόχους ανάλογες μετοχές της Εθνικής
Οι αμοιβαίες απαιτήσεις για τη συγχώνευση, θα μεταφέροντο σε ειδικό έντοκο (με 7 % τόκο) αλληλόχρεο λογαριασμό, μέχρι να οριστεί το ακριβοδίκαιο τίμημα της εξαγοράς της μετοχής,
Η ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΕΙΧΕ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΧΡΟΝΟΥ 2 ΕΤΗ,
ΔΗΛ ΘΑ ΕΛΗΓΕ ΤΟ 31-12-1932 + 2 = ΛΗΞΗ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΣ 1934
Με την παρ. 6 του άρθ. 14 του Ν. 2339/1995 προστέθηκε νέα παρ. στο άρθρο 49 του Ν. 2190/1920 τέθηκε χρονικός προσδιορισμός και περιορισμός της διάρκειας της εκκαθάρισης και ορίστηκε σε μία πενταετία και δεν μπορεί να υπερβεί την δεκαετία .
Η Εθνική τρ., εφόσον τηρεί τα οριζόμενα από τη σύμβαση συγχώνευσης, απαλλάσσεται της ένεκεν ελαφράς αμέλειας ευθύνης έναντι των κομιστών μετόχων της τρ. Της Ανατολής.
Η Εθνική τράπεζα αναλαμβάνει να πληρώσει, εντός 15 ημερών, έναντι του ποσού το ποσό των 200 δραχμών (περιλαμβάνει 50 δρχ ως Goodwill) και 150 δρχ ως προκαταβολή έναντι της ειδικής εκκαθάρισης, δηλ σύνολο 350 δρχ. με κατώτατο όριο το ποσό των 200 δρχ. Το ποσό αυτό θα καταβαλλόταν σε 8 ισόποσες δόσεις. Οι μεν 6 πρώτες δόσεις 3 μηνών έκαστη δόση μέχρι την λήξη της εκκαθάρισης και οι 2 τελευταίες, μετά τη λήξη της.
- 1935 Εκκαθαριστές ζητούν την πληρωμή τους αλλά η Εθνική τους σταματά από το να τελειώσουν την εκκαθάριση
Η ειδική εκκαθάριση αναμενόταν να περατωθεί το 1934 μετά την ανακοίνωση επικυρωμένη με το ΦΕΚ του 1932.
Όμως ένα χρόνο μετά την έναρξη, ενώ οι εκκαθαριστές ζητούν την πληρωμή τους, η Εθνική τους παύει από τα καθήκοντά τους και έτσι η εκκαθάριση δεν δεν τελείωσε ποτέ!
Από τότε, πολλές φορές ρωτήθηκε η Εθνική γιατί δεν παρουσιάζει στοιχεία της τότε περαίωσης αλλά ποτέ δεν δίνει καθαρές απαντήσεις.
Περίληψη Τράπεζα Εθνική και Τράπεζα της Ανατολής:
- 1904 Ιδρύεται η τράπεζα της Ανατολής από δύο άλλες τράπεζες, την Εθνική Ελλάδος και την Εθνική Γερμανίας. Μέσα σε πολύ λίγα χρόνια η τράπεζα αυτή απλώνεται στη μεσόγειο και στα Βαλκάνια. Έλληνες, Αρμένιοι, Τούρκοι και Εβραίοι διατηρούν καταθέσεις στις τράπεζες αυτές. Η τράπεζα γίνεται μια υπερδύναμη.
- Κατά τη διάρκεια του Α παγκ. Πολέμου, φαίνεται ότι η Γερμανική κυβέρνηση χρησιμοποιεί κεφάλαια από την τράπεζα της Ανατολής, μέσω του μετόχου της, για να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο ενώ αρνείται στην Ελληνική κυβέρνηση να χρηματοδοτήσει την άμυνα της.
- Το 1932 η Εθνική τρ. απορροφά την τρ. Της Ανατολής. Στο ΦΕΚ της εξαγοράς, δηλώνεται η προσωρινή τιμή πώλησης της τράπεζας αλλά όχι η τελική. Για να οριστεί η τελική τιμή, ανατέθηκε σε μια ομάδα εκκαθαριστών να προβούν στην ειδική εκκαθάριση και να ορίσουν την τελική τιμή των μετοχών. Η Εκκαθάριση αφορούσε στην κινητή και ακίνητη περιουσία. Το δε αποθεματικό κεφάλαιο των μετόχων που ήταν σε Γαλλικά Φράγκα θα κρατείτο σε ειδικό έντοκο λογαριασμό (με 7 % τόκο) μέχρι την τελική εκκαθάριση. Το κεφάλαιο αυτό ούτε πουλήθηκε ούτε μεταβιβάστηκε. Σημειωτέον δε, ότι ακόμα και η Γενική Συνέλευση των μετόχων που θα αποφασίζετο η πώληση της τραπέζης, δεν ακολουθήθηκε καμία νόμιμη διαδικασία. Πάρθηκε απόφαση ενώ δεν υπήρχε νόμιμη απαρτία (47 % αντί του 50 % που ήταν το ελάχιστο όπως περιγραφόταν στο καταστατικό) και επιπροσθέτως, πολλοί από τους μετόχους δεν είχαν παραστεί παρά μόνο ανέθεσαν σε πληρεξούσιους τους την ψήφο μιας τέτοιας κρίσιμης απόφασης! Στην ΓΣ είχαν παραστεί το 47 % ενώ το ελάχιστο νόμιμο ποσοστό ήταν το 50 %.
- Η Ειδική Εκκαθάριση προβλέφθηκε να ολοκληρωθεί εντός δύο ετών με δυνατότητα παράτασης εφάπαξ ή αλληλοδιάδοχα. Δηλαδή οι τρεις Ειδικοί Εκκαθαριστές ,που είχαν ορισθεί από την Γενική Συνέλευση της Τράπεζας της Ανατολής την 1/8/1932, έπρεπε από την 1/1/1933 μέχρι την 31/12/1934 ή το αργότερο μέχρι την 31/12/1935 να ολοκληρώσουν την εκκαθάριση.
- Δηλαδή, όπως προκύπτει από τον ισολογισμό της Τράπεζας Ανατολής:
α) Κεφάλαιον 35.000.000 χρυσά Φράγκα,
β) Λογαριασμός Εκτιμήσεως Κεφαλαίου εις Φράγκα σταθεροποιημένα 36.298.945,30 χρυσά Φράγκα.
γ) Κεφάλαιον Αποθεματικόν Τακτικόν 4.952.148,60 χρυσά Φράγκα και
δ) Κεφάλαιον Αποθεματικόν Έκτακτον 7.200.000 χρυσά Φράγκα, συνολικά 83.451.093,90 χρυσά Φράγκα έπρεπε να διανεμηθούν ισόποσα στους κατόχους 280.000 μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της Ειδικής Εκκαθάρισης.
- Η προσωρινή τιμή της μετοχής ορίστηκε στις 200 Δραχμές και 150 δρ. έναντι του τελικού ποσού, το οποίο και θεωρήθηκε ως η ελάχιστη τιμή σε περίπτωση που τα αποτελέσματα έφεραν χαμηλότερη αξία.
- Η Εθνική, το 1935 σταμάτησε την εκκαθάριση και έτσι δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Παρόλο που δεν είχε κανένα δικαίωμα να το πράξει, αυτοβούλως και μονομερώς, χωρίς τη συγκατάθεση των μετόχων της τρ. Της Ανατολής έκλεισε το θέμα και από τότε ποτέ δε δόθηκαν στοιχεία για την εκκαθάριση που ίδια διατείνεται ότι έχει περατωθεί.
- Με τις πρόσφατες εκτιμήσεις το ποσό που αναλογεί σε κάθε μετοχή της Τράπεζας της Ανατολής είναι 298 Χρυσά Γαλλικά Φράγκα, κατατεθειμένα έντοκα με 7 % από 1/1/1933. Μετά την ολοκλήρωση της Ειδικής Εκκαθάρισης έπρεπε να αποδοθεί ισόποσα και έντοκα με 7% επίσης, το αποτέλεσμα της. Τα ποσά αυτά ΔΕΝ απεδόθησαν ποτέ στους μετόχους της Τράπεζας της Ανατολής, η αξία τους δε αποτιμήθηκε στις αρχές Αυγούστου 2011 από δύο Επιφανείς Έλληνες καθηγητές Πανεπιστημίων της Αμερικής, τους κυρίους: Θεόδωρο Κ. Καρυώτη καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Maryland ΗΠΑ και Νικόλαο Κ. Γεωργαντζά καθηγητή Συστημικής Δυναμικής στο Πανεπιστήμιο Fordham Νέας Υόρκης.
- Ελάχιστη σημερινή Αξία όπως έχει αυτή εκτιμηθεί: 678 Δις Ευρώ έκαστη μετοχή + οι καθυστερήσεις και υπερημερίες.
- Όμως αργότερα φτάνει ο Β Παγκ. Πόλεμος όπου την διαχείριση της τράπεζας Εθνικής την αναλαμβάνει η Deautche Bank και πάλι χρηματοδοτείται ο πόλεμος με τα κεφάλαια των Ελλήνων.
- Ένα χρόνο μετά την ίδρυση, δηλαδή το 1905, στο Βερολίνο-Γερμανία, αμέσως μετά την ίδρυση της τράπεζας της Ανατολής στην Ελλάδα, ιδρύθηκε η νέα τράπεζα με την ίδια ονομασία (άλλη παρανομία), με κεφάλαια που αντλήθηκαν από την Ελληνική Τρ. της Ανατολής και η οποία ανέλαβε να εκδίδει και τις μετοχές για λογαριασμό της Ελληνικής.
- Ο ένας από τους μετόχους της εν λόγω τράπεζας ήταν ο ίδιος μέτοχος της Ελληνικής τρ. Της Ανατολής η Εθνική τρ. Γερμανίας.
- Αφού χρηματοδοτήθηκε η έναρξη της, με δάνεια που πάρθηκαν από την Ελληνική, η τράπεζα του Βερολίνου μεγαλώνει και εξελίσσεται σε υπερδύναμη.
- Οι μέτοχοι ήταν η Εθνική τρ. Γερμανίας Nationalabank Fur Deutschland, Dresdner Bank. και η Schaaffhausen'scher Α. Bank Corporation.
- Η Εθνική Τράπεζα της Γερμανίας Nationalabank Fur Deutschland (που ήταν και μέλος της Ελληνικής Τράπεζας της Ανατολής, συγχωνεύθηκε με τη Danat Τράπεζα και έφτιαξαν την Union Bank.
- H τράπεζα αυτή μετά πτώχευσε και κατά τη διάρκεια του Α Παγκ. Πόλεμου το κράτος της Γερμανίας την υποχρεώνει την πτωχευμένη κοινοπραξία Union Bank να συγχωνευτεί με την Dresdner Bank, την τράπεζα που χρηματοδότησε τελικά τον πόλεμο και πολλές Ευρωπαϊκές τράπεζες όπως η Deutsche Bank, Alliance etc.
- Deutsche Orientbank: Πως διανεμηθήκαν τα κεφάλαια και ποιοι χρηματοδοτήθηκαν
ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ (ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ)DEUTSCHE ORIENTBANK»
Το 23ο έργο για τον James Bond, το “Skyfall”, γυρίστηκε στην Τουρκία- Κωνσταντινούπολη.Η Πρώτη του εμφάνιση γίνεται στο κτίριο … Της «Deutsche Orientbank» που τώρα μέσα σε αυτό στεγάζεται Τουρκική τράπεζα !!!
Το κτίριο βρίσκεται στην οδό: Vakif Han Sokak, Eminönü, κοντά στο Αιγυπτιακό παζάρι των μπαχαρικών και το τέμενος «Yeni Cami (New Valide Mosque).
Η Γερμανική τράπεζα της Ανατολής (DOB) ιδρύθηκε το 1905 από την Εθνική τράπεζα Γερμανίας «Nationalabank Fur Deutschland» (που ήταν ο ένας εκ των δύο μετόχων της Ελληνικής τράπεζας της Ανατολής) με ποσοστό 31,25 %, την Schaaffhausen'scher Α. Bank Corporation με επίσης ποσοστό 31,25 % και την την Dresdner Bank με 37,5 %. Οι κινητήριες δυνάμεις ήταν επίσης ο Eugen Gutmann των SS (Ναζί) και ο γιος του Herbert M. Gutmann. Ή ίδρυσή της έγινε με απώτερο σκοπό της γερμανικής αυτοκρατορία να επεκτείνει την επιρροή της στη Μέση Ανατολή.
Το αρχικό κεφάλαιο ήταν 16 εκατομμύρια μάρκα από χρήματα που πάρθηκαν από την Ελληνική τράπεζα της Ανατολής ως δάνειο αλλά που δεν ΠΟΤΕ επιστράφηκαν!
Η Έδρα της ήταν στο Βερολίνο. Η τράπεζα είχε το προνόμιο έκδοσης των τίτλων των μετοχών για την τράπεζα της Ανατολής στην Ελλάδα.
Θα παίξει σημαντικό ρόλο κατά την κατασκευή του Σιδηρόδρομου της Βαγδάτης, που χρηματοδοτείται κυρίως από τη Deutsche Bank.
Κατά τη Μεγάλη Ύφεση του 1929, την απορρόφησε η Dresdner Bank και διαλύθηκε τελικά το 1946.
- 1922 Συγχώνευση Darmstädter Bank für Handel und Industrie με Nationalbank für Deutschland : Bank Union Darmstädter-Nationalbank Berlin.
- 1931 Η μέτοχος της Ανατολής η Bank Union Darmstädter-Nationalbank Berlin πτωχεύει. Αμέσως μετά η κυβέρνηση υποχρεώνει την Danatbank νε συνενωθεί με την Dresdner Bank.
- Η Dresdner Bank ήταν η τράπεζα που ήταν αναμιγμένη με την κατοχή των Ευρωπαϊκών χωρών κατά το 2ο Παγκ. πόλεμο. ‘Ήταν γνωστή ως η επιλογή του Heinrich Himmler και των SS στην Πολωνία). Εξελίχθηκε σε Alliance και μετά απορροφήθηκε από την Commerzbank.
- 1940 Η Dresdner Bank παίρνει τον έλεγχο της τράπεζας της Αθήνας και τα κεφάλαια χρηματοδότησαν πολλές άλλες τράπεζες και τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδος!
Jachmund’s Deutsche Orient Bank
Mavi Boncuk
Jachmund’s[1] Deutsche Orient Bank designed in a central European-style with neo-renaissance mass.
The Deutsche Orient Bank stands not far from Sirkeci station, whose Oriental features created an entrance into the city that was meant to fulfil the Western travellers expectations of the exotic. The building, with its prow shape bearings the apex of the composition a turreted cylindrical corner volume of ribbed surface. Both Jachmund’s and Vallaury’s designs for Istanbul exhibited a duality. When they designed for the Ottoman government, they tried to produce a synthesis of the neo-classic forms and Ottoman or Islamic architectural elements. When they worked for foreign enterprises, their design exhibited pure European-styles. The Germania han, also known as Deutsche Orient Bank building was built by German architect August Jachmund, who also built the nearby Sirkeci Train Station[2], for the prime bank of German interest in Ottoman Turkey. It is a magnificent example of Art Nouveau in Istanbul. It is also worth noting that the student of August Jachmund, Mimar Ahmet Kemaleddin Bey[3] (1870-1927), is the architect of the building right across in the corner, 1. Vakıf Han. [1] The architect of the project was August Jachmund, a Prussian who was sent to Istanbul by the German government after graduating from Berlin University, in order to study Ottoman architecture, but lectured architectural design at the School of Polytechnics in Istanbul (now Istanbul Technical University). Having gained the trust of Sultan Adülhamit II, he was appointed the Sultan’s advisory architect. [2] August Jachmund was commissioned by Sultan Abdülhamit II to begin construction of the new train station on February 11, 1888, and the opulent station opened on November 3, 1890. Jachmund felt that the most important statement that the architecture of the building should convey was that this site was where the West ended and the East began – or where the West meets the East. As a result, the design had to incorporate an oriental style. His plans included bands of bricks for the facade, windows with peaked arcs, stained glass and a wide entrance door, reminiscent of the stone portals from the Seljuk period. The foundation of the building was granite
14
and the facade was built with marble and stones from Marseille. For heating, large tile stoves, purchased from Austria, were installed in the waiting rooms and the lighting of the terminal was provided with 300 gas lanterns. The terminal was further decorated with several great clock towers.
The oriental style created by Jachmund was much admired and influenced the designs of other architects for railway stations throughout Central Europe. Read More: Sirkeci Train Station: Where West Meets East from The Guide» Istanbul»
[3] Student of Jachmund at Hendese-i Mülkiye Mektebi'ne (1891). Assistant to Jachmund for 4 years. Berlin Charlottenburg Teknische Hochschule (1895) Ottoman State Bursary.
The Deutsche Orientbank Mavi Boncuk |
The Deutsche Orientbank was founded in 1905 by the Dresdner Bank, the A.Schaaffhausenschen Bankverein and the Nationalbank für Deutschland to promote German trade in the Mediterranean region. One year earlier a similar project of a cooperation between the Nationalbank and several Greek bankers had failed. The new institution became active in four regions:
1. Egypt: It was difficult for the Orientbank to prosper since most of the German trading houses were content with their British banking connections. At the same time the Khedive tried to use the bank to improve his economic and political position against the dominant British influence. Although after some years the Orientbank managed to prosper by financing the cotton trade, several of the Khedive's political activities caused serious conflicts between the British administration and the directors of the bank. -
2. In the Ottoman empire the entente between Deutsche Bank and the Banque Impériale Ottomane prevented the Orientbank from floating Turkish government or industrial loans. The Young Turk revolution in 1908/1909, which weakened the Deutsche Bank's influence at the sublime porte, enabled the Orientbank to gain access to more profitable transactions. In 1914 it had come close to reaching an equal economic position when the outbreak of the Great War destroyed all future prospects.
15
3. Political considerations played a major role when the bank gave way to the wishes of the German Foreign Office and founded branches in Morocco. However, its engagement in Morocco failed after 1911, although the bank had tried to avoid conflicts with the French financial institutions. When the country became a French colony, the Orientbank closed its branches because a deep financial involvement in French territories seemed too risky.
4. In Southern Europe, the best prospects for a German merchant bank existed in the Balkans, and the Orientbank managed to establish itself in the regional markets. However, during the Balkan Wars political and military developments destroyed most of the local trade structures. To sum up: The main reason for the limited financial success of the Orientbank was that repeatedly it was drawn into political tensions.
Source Barth, Boris; 1997
Ersch. in: Zeitschrift für Unternehmensgeschichte : ZUG ; 42 (1997), 1. - pg. 65-88
16
0 Σχόλια